Święto Dziękczynienia 27.11.2014

Kochająca i Boska Duszo,
Niech Bóg i mistrzowie obdarzą was swoimi najlepszymi błogosławieństwami. Korzystam z okazji, aby pomodlić się za was, gdy obchodzimy święto Dziękczynienia w ten weekend.
Normalnie dziękujemy innym, kiedy otrzymujemy od nich pomoc lub wsparcie. Lecz czy jesteśmy wdzięczni Bogu w ciężkich czasach? Jest częstym doświadczeniem, że wielu ludzi nie waha się obwiniać Boga, gdy spotykają ich bardzo ciężkie sytuacje: „Dlaczego to się przydarzyło mnie?”. Dziękowanie Bogu, kiedy pojawiają się problemy jest szczególnym sposobem, aby wyrazić naszą miłość.

Piękna historia w Mahabharata ilustruje dziękczynienie. Kiedy bitwa ustała, Pandavas zwyciężyli. Yudhisthirę ukoronowano i został cesarzem. Shri Krishna, widząc, że Pandavas zostali oczyszczeni z problemów, chciał ich zostawić. Chciał się pożegnać ze swoją ciotką, królową matką, Kunti, aby dostać jej pozwolenie na wyjazd. Powiedział: „Moja ciotko, twoi synowie są wolni od wszelkich trudności i możesz być szczęśliwa ze swoją rodziną”. Usłyszawszy to, Kunti powiedziała: „O Krishna, mam modlitwę. Spełnisz ją?”.
Shri Krishna spojrzał na nią z zaciekawieniem. Ona kontynuowała: „O Krishna, niech będzie bez liku trudności i problemów. Przyjmiemy je z radością i będziemy Ci dziękować na zawsze. Ale nie opuszczaj nas mówiąc, iż trudności skończyły się”.
Być może brzmi to trochę dziwnie, że modliła się o trudności. My zawsze szukamy przyjemności, szczęścia i wygody. Dlaczego mielibyśmy szukać problemów?
Sant Kabir, mistyk i poeta z Indii około pięć wieków temu, powiedział: „Każdy przypomina sobie o Bogu w ciężkich czasach”. Ale serce prawdziwie duchowej osoby jest zawsze wypełnione miłością i wdzięcznością w każdej sytuacji. W przeciwnościach i pomyślności, pamięć o Bogu i bycie wdzięcznym z miłością jest znakiem siły i miłości.
Komu powinniśmy dziękować? Począwszy od naszych rodziców,skończywszy na Bogu. W międzyczasie, możemy dziękować wszystkiemu, co według naszego uznania jest tego warte. W rzeczywistości, może to być każdy owad, jak pszczoła lub świetlik, lub wielkie zwierzę jak słoń, lub kwiat lub owoc, rolnik lub szewc, gwiazda lub księżyc, tęcza lub bezchmurne niebo, słoneczny dzień lub opady ściegu, jezioro, rzeka lub ocean, ziemia, woda, ogień, powietrze, lub niebo, przyjaciel, towarzysz – możemy stworzyć listę, która będzie zawierała wszystko. Nie sądzisz?
Całe stworzenie i jego Stwórca są na mojej liście dziękczynienia. Nawet osoba, która mogła kogoś skrzywdzić lub dokonać tak zwanej krzywdy jest godna dziękczynienia; nauczyłem się wiele od takich istot. Jestem osobiście wdzięczny każdemu i proszę go o miłość i błogosławieństwo.
Powinniśmy nauczyć się być wdzięczni nie tylko w słowach, które wypływają z naszych ust, ale również w naszej głowie i sercu. Biblia mówi: „Niech nasze serca przepełnią się wdzięcznością” (List do Kolosan 2:7).
Czy powinniśmy celebrować naszą ofiarę wdzięczności tylko raz do roku? Dziękczynienie powinno być naszą sztuką życia, podczas każdego momentu i z każdym oddechem. Powinniśmy je świętować przez całe życie. To doprowadzi nas do życia w zadowoleniu i spełnieniu. To są drzwi do duchowego uniesienia i oświecenia.
Zapomnijmy i przebaczmy każdemu jego złe uczynki. Czyńmy innym dobrze w każdy możliwy sposób. Módlmy się i medytujmy nie tylko dla siebie, ale i dla innych.
Dzielę się z wami moją miłością i pokojem podczas tych uroczystości Dziękczynienia. Składam również moje podziękowanie wam wszystkim za miłość i współczucie, którym mnie hojnie obdarzacie.
Z Miłością,
Prajnanananda