Mahavatar Babaji Maharaj

Mahawatar Babaji Maharaj  jest jednocześnie ponadczasowy i wiecznie młody. Czasami jest bez formy, podczas gdy w innym czasie, pragnąc wyzwolić ludzkość z jej ziemskich więzów,  pojawia się przed swoimi uczniami w jakiejkolwiek zechce formie.

Babaji Maharaja, do którego z uwielbieniem zwracano się różnymi imionami, takimi jak Mahamuni i Tryambaka Baba, Shiwa Baba i Badua Baba, nie można opisać z całą pewnością historyczną czy biblijną. Jego prace są boskie, owiane tajemnicą, (które) i umykają  dokładnemu szczegółowi. Na przestrzeni czasu nie udało się ujawnić faktów o jego narodzinach, tożsamości  i życiu. Pierwotny, mahakal  i nieśmiertelny nie pozostaje w niewoli granic czasu i przestrzeni. Wśród wszystkich świętych i mędrców on jest  najwyższy i niezrównany. Przybiera pełną współczucia, piękną, świetlistą postać  aby umożliwić doświadczenie nowego życia zdezorientowanym, rozpaczającym, zatrwożonym, przygnębionym i wątpiącym ludziom, pokazując im szeroką drogę do urzeczywistnienia Boga.

Babaji Maharaj pozostaje pogrążony w głębokiej medytacji w gęstych lasach, jaskiniach i wśród ośnieżonych szczytów Himalajów, jednocześnie utrzymując uważne spojrzenie na żarliwych poszukiwaczach w ich drodze do Ostatecznego. Jego boska gra cudownego pojawiania się i znikania, opowiadana przez jego uczniów Lahiri Mahashayę, Swamiego Pranavanandę, Swamiego Shriyukteshwara, Hamsę  Swami Kevalanandę, Paramahamsę Yoganandę i Paramahamsę Hariharanandę, jest jego unikalnym sposobem prowadzenia  uczniów na ścieżce boskości  w kierunku szybkiego  wyzwolenia.

Jest błyskotliwa relacja tego jak Babaji podtrzymywał i wspierał  Lahiri Mahashayę od niemowlęctwa do wzniesienia go do boskości podobnie jak ptak swoimi opiekuńczymi skrzydłami chroni swoje potomstwo. Zainicjował Lahiri Mahashayę w wyzwalające i święte techniki Kriya Yogi. Przez nieograniczoną boską moc Mahawatara Babaji, Lahiri Mahashaya wszedł na najgłębszy poziom urzeczywistnienia Boga, stan Nirvikalpa samadhi. Przekraczając kolejne etapy samowiedzy, pozostał zakotwiczony przez siedem dni w nieśmiertelnym królestwie Brahma Loka. Współczujący Babaji Maharaj polecił mu wrócić do świata i wypełniać ziemskie obowiązki jako idealny jogin – głowa rodziny, oświetlając drogę wyzwolenia zarówno dla zwykłych ludzi, jak i sannyasinów,  którzy żarliwie poszukiwali urzeczywistnienia Boga. W ten sposób Babaji nauczał, że wyzwolenie nie jest już monopolem nielicznych wybranych sannyasinów i że zwykli ludzie mogą osiągnąć boskość bez porzucania swoich obowiązków. Poprzez poszukiwanie duszy w każdym momencie, podczas wszystkich czynności, możemy osiągnąć urzeczywistnienie Boga.

Babaji Maharaj testował głębię miłości i determinacji amerykańskiego wielbiciela, który poszukiwał go w niedostępnych skałach Himalajów. Gdy ujrzał Babaji Maharaja, jego twarz  promieniała radością, a łzy spływały mu po twarzy. Wielbiciel prosił Babaji Maharaja o zaakceptowanie go jako swojego ucznia. Gdy Babaji Maharaj surowo odmówił, amerykański wielbiciel nagle skoczył z klifu w skalną przepaść. Babaji Maharaj polecił swym uczniom zabrać zwłoki ze skalnego zbocza. Pod boskim dotykiem Babaji, amerykański wielbiciel wrócił do życia i został mu przyznany rzadki przywilej bycia uczniem Babaji Maharaja.

Podobnie jak reżyser, który pozostaje w tle instruując aktorów, Święty Babaji Maharaj dogląda ziemską scenę, pojawiając się bardzo rzadko. Na Kumba Mela, zwrócił się do  Prijanata (Swamiego Shrijukteshwara), drogiego i bliskiego ucznia Lahiri Mahashayi, jako „swamiji”, ku zupełnemu zaskoczeniu Prijanata. Polecił Prijanatowi napisać książkę łączącą istotę  metafizyki indyjskiej z metafizyką Zachodu, obiecując spotkać się z nim w dzień ukończenia pracy. Wierny swemu słowu, Babaji Maharaj odwiedził go w dniu gdy przydzielona mu praca została zakończona, wtedy gdy Prijanat zakończył swoją kąpiel w Gangesie w Shri Rampur.

Lahiri Mahashaya, Babaji Maharaj i jego siostra Mataji, pojawili się w rozbłysku światła w kąpielisku Ghat Dasahwamedha przed Ramgopalem, któremu jego Guru Lahiri Mahashaya  kazał tam iść. Kiedy Babaji  Maharaj pragnął porzucić swoje ciało, jego siostra Mataji powiedziała: „Tak jak nie ma różnicy między byciem ukrytym w  Brahmie a nieśmiertelną formą, obiecaj przede mną, że dla wyzwolenia całego rodzaju ludzkiego nigdy nie wyrzekniesz się formy ciała”. Słuchając jej modlitwy będącej  znakiem jego wielkiego współczucia obiecał, że tak będzie.

Boskie majestaty  Babaji Maharaja i kosmiczne wprowadzanie w życie jego snu są nieskończone. Wędruje wiecznie po rozległej,  eterycznej kanwie  boskości, przekraczając ograniczenia światowych podziałów takich jak kasty, klasy, religie, kultury, historia i geografia. Przyniósł posłanie o Kriya Yodze na Zachód poprzez Paramahamsę Yoganandę i  Paramahamsę Hariharanandę, którzy dzięki jego wskazówkom nawiązali bliski kontakt ze Swamim Shriyukteshwarem, aby pod jego prowadzeniem doświadczyć  duchowego wzrostu,  oczyszczenia i służby. Babaji Maharaj pojawił się przed Paramahamsą Yoganandą przed jego podróżą  na Zachód.

Żarliwa modlitwa Brahmachariego Rabinarajana (Paramahamsy Hariharanandy) o ujrzenie  postaci Mahawatara Babaji, została życzliwie spełniona w 1949 roku, kiedy  Babaji ukazał mu się w Puri w aszramie Karar. Zadowolony z wysokich osiągnięć duchowych Paramahamsy Hariharanandy, Babaji Maharaj zainspirował go do odwiedzenia Zachodu w celu propagowania Kriya Yogi.